Er zijn een paar dingen die deze knaap gelukkig maken, posters van Chantal Janzen, van die ijsjes met kauwgomballen onderin het potje en natuurlijk het complete oeuvre van Zanger Rinus. Dit alles valt in het niet bij hetgeen dat dit weekend weer van start gaat: de Afrika Cup.
De Afrika Cup, lieve mensen, is de -u zult het misschien niet verwachten- Afrikaanse versie van het Europese Kampioenschap voetbal. U zou ook kunnen beweren dat het EK de Europese variant van de Afrika Cup is. Het is maar net wat u zelf het plezierigst vindt klinken.
Goed, de Afrika Cup dus, ik hou er van. Dit evenement valt nog het best te omschrijven als een schoolvoetbaltournooi voor volwassen Afrikaanse mannen. Het heeft wel iets schattigs, 20 negroïde spierbundels van bijna 2 meter die op een kluitje lopen te voetballen en werkelijk geen enkel benul van tactiek hebben, maar wel consequent met 2 gestrekte benen een sliding inzetten. Heerlijk. Maar ook een tournooi van verbroedering. Althans, dat gok ik zo. Op de tribune zie je namelijk alleen maar blijde, zingende zwarte gezichtjes. Aan de toegangspoort checkt Sunny Bergman wel even of de supporters geen rode lippen en/of oorbellen dragen, want anders zou het neigen naar slavernij.
Het mooiste is eigenlijk dat naast Ebola, de Afrikaanse landen nog iets wonderlijks met zich meedragen: hun geloof in zwarte magie. Behalve een verzorger hebben de meeste landen ook -stiekem- een medicijnman mee die de spelers op de meest wonderlijke wijzen probeert te helpen of juist de tegenstander uit te schakelen. Mannen in traditionele gewaden die in de kleedkamer in een grote dampende gietijzeren pot staan te roeren met een goedje wat zich nog het best laat omschrijven als de toverdrank van Panoramix uit de stripboeken van Astrix & Obelix.
Hoe mooi zou het zijn dat wij -nuchtere Hollanders- ook een beetje van deze magische wereld over zouden nemen? Ik zie het voor me, dat tijdens de wedstrijd PSV - NAC, Memphis Depay geblesseerd aan zijn enkel lijkt te raken, de verzorger van PSV snelt met een levende kip in zijn arm naar hem toe, bijt in een split second de kop van het beest en giet het bloed wat uit het verse kadaver van de kip sijpelt over de enkel van Depay. Depay staat op, stopt de kop van de kip tussen zijn scheenbeschermer, scoort vervolgens 3x en Memhpis staat na de wedstrijd de verslaggever van de NOS te woord met het afgebeten hoofd van de kip in zijn hand.
Misschien ben ik wel bevooroordeeld hoor, want zelf geloof ik namelijk een beetje in voodoo. Sinds enkele weken heb ik op een altaar een groen/wit poppetje staan wat ik zelf gefabriceerd heb van oude jute zakken. Zo’n 3x daags stak ik er op de meest willekeurige plekken naalden in om vervolgens zacht in mezelf: ‘Sportcluppers, dat zijn wij allen’ te zingen.
Ik geloof dat het heeft geholpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten