Badend in het zweet, zo werd ik vanochtend wakker. Een nachtmerrie die je zelfs je ergste vijand nog niet toe wenst. In mijn dromen leed ik aan de Ziekte van Kuyt.
De ziekte van Kuyt is een stoornis waarin je dwangmatig de behoefte voelt om alles en iedereen uitvoerig te gaan bedanken. Voor alles. In mijn droom bedankte ik na het boodschappen doen bij de lokale Appie alle vakkenvullers voor hun bewezen diensten, ging nog even op de foto met wat winkelwagentjes, stak mijn duim op naar het winkelend publiek met de tekst dat we het zonder hun allemaal niet gered zouden hebben en pakte vervolgens de microfoon om door de intercom het lied ‘Wij zijn Appie, wij zijn de beste’ aan te heffen. Daarna kwam de bedrijfsleider briesend naar me toe en schreeuwde wat er in goede vrede door mij heen ging. “Ja, mooi hè, moet je kijken, al die mensen hier, ze hebben zo lang gewacht op iets tastbaars, ik heb ze dat gegeven”.
Want dat is Dirk. Dirk, de visserszoon die door het legioen is onthaald als de man die Feyenoord weer prijzen moet bezorgen. Dirk, de man die voorop gaat in de strijd en hier & daar het vuurtje flink opstookt. Wanneer Veltman of Cillessen dit doen, zijn het irritante kereltjes, doet Kuyt zoiets dan is het ineens een brok aan ervaring en slimmigheid. Dirk, die door dit soort akkefietjes op handen wordt gedragen door de aanhang van de Stadionclub. Dirk, de ideale schoonzoon. Dirk, de meest verschrikkelijke speler van de Eredivisie. Dirk, die immer positief is over alles en iedereen, mits Dirk speelt. Want zodra Dirk gewisseld wordt, is Dirk ineens niet zo gezellig meer. Nee, dan is positieve Dirk ineens de Katwijkse Kazim. U denkt nu waarschijnlijk dat ik jaloers ben, omdat Dirk bij Feyenoord speelt en niet bij Ajax. Nee hoor, echt niet. Kijk, Mark van Bommel en Kevin Strootman, daar had ik bij PSV altijd een pleuris hekel aan, maar ik had ze heel graag in een Ajax shirtje zien spelen. Dirk niet. Dirk heeft toch een beetje de motoriek van een zak tuinaarde. Dirk, de Wc borstel van het Vaderlandse voetbal, hij doet best nuttig werk.
Alhoewel ik eigenlijk verwacht dat Ajax door een onterecht gegeven penalty alsnog de beker mee naar huis gaat nemen, gaat Dirk vanavond proberen een prijs te pakken voor zijn grote liefde Feyenoord. Want dat is Dirk, een echte Feyenoordert. Dirk had na zijn avontuur in Liverpool kunnen kiezen voor een grote zak belastingvrije dollars in de Turkse competitie. Een competitie die zó corrupt is, dat zelfs de Rotterdamse havendouaniers er nog het schaamrood van op de kaken zouden krijgen. Maar dat deed Dirk niet, want Dirk is een echte Feyenoordert.
Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten