maandag 30 mei 2016

Spoedcursus 'Depressie voor dummies'. (Deel 1)

Hoi. Ik ben Nick, en ik heb een depressie. De kans dat iemand in je omgeving dit ook heeft, is redelijk aanwezig. Een op de vier mensen krijgt vroeg of laat te maken met psychische klachten. Om te bewijzen dat dit klopt: Wij zijn thuis met vier personen: Vader, moeder, Nick en zusje. Ik heb een depressie, dus een op de vier personen klopt precies.

Alhoewel er veel mensen mee te maken krijgen, zijn er toch nog veel vraagtekens en onbekende zones omtrent depressies e.d. Daarom neem ik jullie vanaf vandaag zo nu en dan even op sleeptouw door de spoedcursus ‘depressie voor dummies’. Let wel: dit zijn mijn bevindingen, het is dus heel goed mogelijk dat mensen die ook psychische klachten hebben, zich niet in dit verhaal kunnen vinden. Hiervoor dan mijn excuses.

De grote vraag blijft altijd: ‘Hoe gaat het met je?’. Wat ook meteen een goede vraag is. Heel vaak heb ik eigenlijk geen idee hoe het gaat, ik heb namelijk geen idee (meer) hoe het is zonder depressie. Je kunt in een depressie raken door bepaalde gebeurtenissen, een scheiding, het overlijden van dierbaren, het verliezen van een baan, noem het maar op. Je kunt ook gewoon, net als ik, de domme pech hebben dat je hoofd te weinig Serotonine produceert. Dit stofje in je hoofd staat beter bekend als het ‘geluksstofje’. Alhoewel het tekort vaak kan worden aangevuld door middel van Antidepressiva, is dit bij sommige mensen niet genoeg om van hun klachten te komen. Hetgeen, jawel, ook bij mij in het pakket zit. Dat geluk heb ik weer.

Het grootste nadeel aan psychische klachten is, naast het persoonlijke leed, dat je ze niet ziet. Hierdoor wordt er door mensen nog wel eens gedacht dat ze überhaupt niet bestaan. Immers, hoe kan iemand ziek zijn, maar wel gewoon een rondje fietsen? En daar zit nou net de valkuil: wij als patiënten krijgen de opdracht van onze behandelaars mee om leuke dingen te doen. Terwijl het voor de buitenwereld dan net lijkt of je geen zin hebt om naar school of werk te gaan. Deze situatie’s kunnen echt zo gigantisch veel stress opleveren, dat de behandeling van mensen met maanden - zo niet jaren - kan worden vertraagd.

Dat is ook zo’n ongrijpbaar iets, er staat geen tijdsduur voor de behandeling. Bij een gebroken pols mag je er vanuit aan dat na zes weken de breuk weer hersteld is. Bij een breuk in je bovenkamer valt dat niet te voorspellen. Zelf dacht ik na een maand of zes wel weer normaal mee te draaien in de maatschappij. Intussen zijn we bijna vier jaar verder. De komende perioden zal ik dieper ingaan op het begrip depressie, vooral mijn bevindingen en ervaringen.

Het enige wat ik u voor nu nog wil meegeven: wij zijn als patiënten niet zielig (en meestal ook niet staatsgevaarlijk. Althans, niet meer dan uw buurman die elke zaterdag keurig zijn auto staat te wassen). Het enige wat wij soms willen, is iets van begrip. Begrip, wanneer wij op het laatste moment een afspraak cancelen, begrip wanneer het gewoon even niet zo lekker loopt, begrip op de momenten dat we even niet onszelf zijn. Dat is alles.

dinsdag 24 mei 2016

Louis van Gaal als nieuwe Hoofdpiet

Zo nu en dan hoop je dat bepaalde dingen perfect bij elkaar komen: een dierenbeul die wordt gegrepen door een valse Mechelse herder of Sylvana Simons die al zwemmend door de Amsterdamse grachten die enge kerel in dat duikpak uit de film Amsterdamned tegenkomt.

In dat licht zouden we de gebeurtenissen van afgelopen maandag ook kunnen plaatsen. Na achttien jaar steun en toeverlaat van Sinterklaas te zijn geweest, heeft Erik van Muiswinkel laten weten om te stoppen met zijn bijbaan als hoofdpiet. (Mocht u het nog niet weten, Sinterklaas bestaat niet. Probeer het een plekje te geven)

Daarnaast is een van de beste trainers uit de Vaderlandse voetbalhistorie ontslagen bij voetbalgrootmacht in verval: Manchester United. En alhoewel Ome Louis aan zijn vrouw Truus had beloofd dat het klusje in de grauwe Engelse arbeidersstad zijn laatste zou zijn, is dit toch een buitenkansje die je niet zomaar kunt laten lopen. Inderdaad, Louis van Gaal moet de nieuwe rechterhand van Sinterklaas worden. Louis van Gaal is de gedroomde Hoofdpiet.

Waarom?
  • Louis is gek op dichten. Bij menig introductie of persconferentie ter afscheid, heeft hij een gedicht voorgedragen. Zomaar een klein ideetje hoe zoiets bij zijn aankondiging als nieuwe Hoofdpiet zou kunnen klinken:

‘Sinterklaas moest op zoek naar een nieuwe hoofdpiet en zat te denken
Gelukkig bediende ManUnited de Sint op zijn wenken

In Manchester werd Louis ontslagen
Hij vergeleek de spelers met kinderen die vragen

De meest succesvolle trainer ooit
Die vanaf nu niet meer met prijzen, maar met pepernoten strooit’.

  • Louis is een kindervriend. Hoe bot en arrogant hij soms kan overkomen tegen de pers en collega trainers, zo lief en warm doet hij tegen kinderen.

  • Louis kan sinds zijn periodes bij Fc Barcelona redelijk Spaans. En dat is handig, want ze zitten de rest van het jaar immers in Madrid.

  • And last, but not least, het gaat sowieso geweldige momenten opleveren.


* Hoofdpiet Louis tegen Sinterklaas:
“Zo, dus jij denkt dat die mijter zo goed zit?”

* Hoofdpiet Louis tegen Bram van acht jaar en zijn verlanglijstje
“De dingen die jij als cadeau wilt, kun je niet vragen hoor Bram. Dit zijn echt hele domme vragen.”

* Hoofdpiet Louis tegen kinderen die denken dat Sinterklaas door de schoorsteen komt
“Ben ik nu zo slim, of zijn jullie nu zo dom?”

* Hoofdpiet Louis tijdens zijn allereerste intocht, op het podium, met microfoon:
“WE ZIJN DE BESTE, EN NIET ALLEEN VAN AMSTERDAM, MAAR OOK VAN ROTTERDAM! EN VAN EINDHOVEN!  WE ZIJN DE BESTE VAN HEEL EUROPA!”

En daarom, moet Louis van Gaal de nieuwe Hoofdpiet worden. Ik kijk nu al uit naar het Sinterklaasjournaal.

vrijdag 20 mei 2016

Sylvana Simons

Vroeger keek ik altijd naar TMF, kent u dat nog? Dat was leuk hè, potjandrie wat hadden we toen een lol. De coolste clips werden aan elkaar gepraat door de zogenaamde VJ’s, dit waren de hipste jongelui van Nederland op dat moment. Nee, ik was geen VJ. Maar ik snap dat u dit denkt. Sylvana Simons was wél een VJ. Ach, Sylvana, ik hoor haar nog zo voor de duizendste keer ‘Niet Of Nooit Geweest’ van Acda & De Munnik aankondigen.


Sylvana was toen best een leuke verschijning, eerlijk is eerlijk. Al was ik zelf heimelijk verliefd op Tooske & Fabienne. Smaak hè, valt niet over te twisten. Laat ik maar meteen zeggen dat ik bijna alles wat borsten heeft behalve Peter Beense aantrekkelijk vind, want voor dat je het weet zet Sylvana je meteen in de hoek met ezelsoren en een papiertje met ‘RACIST’ vastgeplakt op je rug. Want dat doet onze lieftallige Sylvana tegenwoordig, ze gaat het racisme te lijf. En dat is, laten we eerlijk zijn, best een nobel streven. Het probleem is echter dat Sylvana in bijna alles racisme ziet, of eigenlijk meer dat ze overal de link met ons slavernij verleden legt. Helemaal in combinatie met haar stokpaardje: het aan banden leggen van Zwarte Piet.


Alleen slaat Sylvana wel een beetje door. Mevrouw Simons gaat namelijk politiek bedrijven en heeft zich aangesloten bij DENK!. DENK! is de zogenoemde ‘Moslim Partij’, nee ik verzin dit ook niet zelf. DENK! is best een gezellig clubje, zo vergelijken ze Geert Wilders met Adolf Hitler en met een tumor, weigeren ze de Armeense Genocide te erkennen en zijn het aanhangers van onze grote besnorde en humoristische vriend Erdogan. Ik vind het nogal komisch dat ze juist bij deze partij aan de slag gaat om racisme tegen te gaan, deze partij staat eigenlijk voor alles waar je het als idealistische dame, zoals Sylvana is, niet mee eens zou moeten zijn. Sylvana Simons verkoopt haar ziel aan de duivel voor nog meer landelijke bekendheid. En dat vind ik stiekem wel leuk, want dit gaat geheid escaleren. Alsof je mishandelde puppy’s wilt redden van een wisse dood, maar dit doet terwijl je in een bontjas van zelf geschoten Luipaarden vacht aan het rond paraderen bent.


Sylvana Simons ziet zichzelf als een vrouwelijke Martin Luther King, maar komt over als Albert Verlinde in de ring van een kickboksgala.

woensdag 18 mei 2016

Bier gooien

Het Vaderlandse uitgaansleven wordt tegenwoordig opgeschrikt door incidenten. Naast de standaard vechtpartijtjes over wie het laatste kroketje eerder zag liggen in de rekken bij de FEBO, of wie er langer in de rij stond bij de pisbakken, worden de Hollandse polder sterren bekogeld met bier. Artiesten als Lil’ Kleine, Ronnie Flex & Dave Roelvink (Ja, die Dave uit dat bubbelbad) zijn pislink wanneer er vanuit het publiek een beker met gerst en hop naar hun hoofd wordt geslingerd.

En dat is natuurlijk wel begrijpelijk, we zouden het allemaal bijzonder vervelend vinden wanneer er op maandagochtend om 11:00 een opgeschoten puber het kantoor op komt lopen om een plens bier in je gezicht te smijten. Dus, tot zover snap ik het probleem. Alleen, ze hebben het ooit zelf opgeroepen om te doen. Dat is niet bijster slim. Daarnaast wordt er ook nog eens heel veel aandacht aan besteed op social media door de heren zelf.  
Want, wat krijg je dan, mannen van rond de achttien lentes jong gaan elkaar opdraaien wie er een beker bier richting het podium durft te werpen. Zo gaat dat, ik ben zelf ook ooit achttien geweest. Elk kereltje van die leeftijd is leuk en schattig, maar zet ze in een groep met twintig gelijkgestemden en ze veranderen in binkies die hun haantjes gedragen willen tonen. Wat er dan dus gaat gebeuren > hoe vaker er van tevoren wordt gewaarschuwd om géén bier te gooien, hoe groter de kans is dat er juist wél met bier wordt gegooid.

Bier gooien is niet leuk. Nooit. Ooit in het leven geroepen om een videoclip van Normaal op te vrolijken, sindsdien is het een trend om bij optredens met bier te gooien. Bier is het vloeibare goudgele kaviaar voor de noeste arbeider, dat zult gij niet verspillen. Daarnaast is het ook nog zonde van je zuurverdiende centen. Een biertje doet in een gemiddelde discotheek of op een festival al snel twee euro en een beetje, dat bonjour je dus gewoon weg. Een stukje kapitaalvernietiging waarvoor ze zich zelfs bij Fc Twente nog zouden schamen. Veel mensen denken ook dat er bij het Zwarte Cross starterspakket, naast klompen en een shirtje van Jovink, de bedoeling is dat je bier gooit. Want > dat hoort. Dat hoort niet, eerlijk waar niet. Dat shirtje van Jovink trouwens wel.

En ik snap het best wel, dat je soms een beker bier naar een lulhannes op het podium wil gooien. Sommige artiesten vragen er ook om, maar doe het niet. Als je een optreden heel slecht vindt, drink dan het biertje wat je normaal zou gooien gewoon op en bestel razendsnel een nieuwe. Zo krijg je uiteindelijk niks meer van het optreden mee, iedereen gelukkig.

maandag 9 mei 2016

Debacle van Doetinchem

Liefdesverdriet, zo voelt het. Alsof ik ondertussen al 24 uur met een gebroken hart zit opgezadeld. Even winnen van De Graafschap en het kampioenschap was 'gewoon' weer voor ons aller Ajax.

En je kunt er allemaal conclusies en theorieën op loslaten, maar als je niet in staat bent om de nummer zeventien van de competitie te verslaan, dan ben je terecht geen kampioen geworden. Mijn medeleven gaat vooral uit naar Mike Van der Hoorn. Mike werd tien minuten voor tijd doorgeschoven van verdediger naar extra spits.
De arme stumper moet zelf ook geen idee hebben gehad wat-ie in de lieve vrede aan het doen was. In plaats van het kopsterke aanspeelpunt in de voorhoede van Ajax, kreeg de laatste linie van De Graafschap met Van der Hoorn een extra slot op de deur. Zuur, omdat Mike zich als verdediger de laatste tijd prima staande heeft gehouden.
Toen meneer Kuipers voor het laatst zijn fluit liet horen, kwam er een cocktail van verschillende emoties bij me naar binnen. Boos, verdrietig, teleurgesteld, nog meer verdriet en daarna weer boos. Goed om te lezen dat het voor 95 procent goed is gegaan en dat de stad nog heel is.

Een van de meest vervelende bijzaken bij het mislopen van een kampioenschap, is dat we dus weer gezellig voorrondes mogen spelen voor de Champions League. Half juli aantreden tegen de kampioen van Moldavië, dat zijn dingen waar je niet vrolijk van wordt.
Mocht Ajax net zo beroerd spelen als tegen De Graafschap  – met in ons achterhoofd de potjes tegen Rapid Wien en Jablonec – dan zou er zomaar weer een vroege uitschakeling in het verschiet liggen. En dan? Ja, dan mogen we ook nog voorrondes spelen voor de Europa League. Tegen iets exotisch als de bekerwinnaar van Gibraltar.

Moeten we het nog hebben over het leedvermaak? Bekijk het vanaf de cynische kant. PSV'ers die ons uitlachen, het is niet anders. We hadden het andersom ook gedaan, even slikken, we moeten het verlies nemen als een man. Of vrouw, wanneer je een vrouw bent. De overige zestien clubs die dit prachtig vinden? Lach er om. Het blijkt eens te meer dat wij de grootste en beste club van Nederland zijn, zie het als een compliment.

Het lijkt een beetje op een kereltje van tien die voor zijn verjaardag een nieuwe fiets lijkt te krijgen. Terwijl het mannetje de fiets ontdoet van het cadeaupapier, besluiten zijn ouders ineens om de fiets aan de buurjongen te geven. De buurjongen lacht. Alle kinderen in de straat lachen de jongen uit omdat hij zijn fiets is verloren aan iemand anders.

Alleen beseffen de andere kinderen in de straat niet dat ze zelf nog steeds fietsen op een klein kinderfietsje. Met zijwieltjes.

dinsdag 3 mei 2016

Wel 4 mei voor mij

Het mooie van een vrij en democratisch land, is dat iedereen een mening mag hebben. Het vervelende van een vrij en democratisch land, is dat iedereen een mening mag hebben. Er zijn namelijk twee groepen mensen die dit eigenlijk niet zouden moeten mogen uitdragen: de witte sportsokken in badslipper dragende kijkers van Hart van Nederland & de altijd en eeuwig gediscrimineerde medemens die zich bij elke gebeurtenis genoodzaakt ziet om in de slachtofferrol te kruipen.


Er is namelijk nogal wat commotie ontstaan rondom de hashtag #geen4meivoormij. Dit gaat over een groep mensen die op 4 mei niet meer stil willen staan bij de gevallen slachtoffers tijdens de 2e wereldoorlog. Omdat ik citeer “ze niet langer willen meedraaien in een eurocentrische samenleving waar de witte geschiedenis belangrijker is dan de niet witte geschiedenis”. Je kunt hier heel veel van vinden  wat ik ook doe maar dankzij de vrijheid van meningsuiting mag iedereen zomaar lukraak zijn mening verkondigen en hiermee andere mensen tegen het zere been schoppen. Want dat is natuurlijk wel het enige nadeel aan deze vorm van vrijheid, niet iedereen deelt dezelfde mening. En dat mag hier in Nederland ook, hier doen we niet aan taferelen zoals in Turkije, waar je gewoon monddood wordt gemaakt. Hier mag je je gevoelens uiten, zonder meteen in een ondergrondse kerker te verdwijnen. En dat is mooi, ook al doen de woorden die gesproken worden soms pijn.


Het meest stuitende vind ik het gezever over de zogenaamde witte geschiedenis of het gedeelte dat de witte mensen zich superieur voelen tegenover de niet witte mensen.
Daarin gaat het al verkeerd, ik denk helemaal niet in witte, bruine of groene mensen. Ik denk in mensen. En ik voel mij elke dag van alles, maar niet superieur tegenover mensen die niet net als mij over hetzelfde roomblanke huidje beschikken. Sterker nog, tijdens het douchen na het verplichte uurtje gymnastiek op school, kwamen juist de gekleurde pubers nogal superieur op mij over. Maar dat kan ook door een bepaald lichaamsdeel zijn gekomen.


En ik hoop eigenlijk nog een klein dingetje. Dat de mensen achter deze splintergroepering de komende 24 uur gaan beseffen, dat de luxe die vrijheid van meningsuiting heet en die er voor zorgt dat iedereen in Nederland zijn idealen vrijuit en openbaar in het rond mag spuien, niet altijd vanzelfsprekend is geweest in dit land. En dat ik nu kan doen wat ik wil, kan geloven wat ik wil en kan zeggen wat ik wil, dat ik dit te danken heb aan de mensen die Nederland bevrijd hebben tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Daarom #wel4meivoormij