donderdag 28 september 2017

Hugh Hefner, bedankt.

Ria Valk, Viola Holt, Patricia Paay, Bettine Vriesekoop, Daphne Deckers, Froukje de Both, Sonja Silva, Katja Schuurman, Birgit Schuurman (Wel apart van elkaar, Katja en Birgit, gemiste kans),
Georgina Verbaan, Patricia Paay, Kelly van der Veer, Lieke van Lexmond, Patricia Paay, Kees uit Flodder, Do, Beertje van Beers, de dochter van Ludo Sanders én Britt Dekker. Zomaar een greep uit de stapel vrouwelijke, - en Kelly van der Veer, BN’ers die wij met een nietje door hun navel mochten aanschouwen.


Allemaal dankzij The Hugh. U weet wel, de meneer van de Playboy. Die enkel zo goed werd verkocht wegens de inhoudelijk prima interviews die in dit blad stonden. Al waren sommige interviews na verloop van tijd nogal lastig te lezen, omdat de pagina’s van dit tijdschrift de neiging hadden om aan elkaar te blijven plakken. Sinds de WiFi zijn intrede heeft gedaan, hebben we van dit probleem gelukkig geen last meer.


Eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat ik meer een Penthouse lezer was. Geen idee waarom, zoiets groeit. Waarom drinkt de ene man liever Heineken en de ander liever Amstel? Zo zal het ook met dit soort magazines zijn gegaan. Mocht u zich afvragen of ik dit gewoon thuis liet bezorgen, neuh. Maar tijdens de befaamde weekendjes weg met vrienden of de trainingskampen bij lagere seniorenelftallen, werden er naast vijftig blikken knakworst, een immense karrenvracht aan bier, ook het halve schap met tijdschriften geplunderd. En dat was feest. Het begon meestal vrij keurig, FHM, JFK, Esquire, VI, Donald Duck. Daarna begon het iets meer achttien plus te worden, met de Playboy en Penthouse. Om het mannenweekend compleet te maken, werden de Foxy, Passie en Candy in het winkelwagentje gebonjourd.
Na drie of vier biertjes, is er altijd wel iemand die schreeuwt ‘dat hij een betere Hugh Hefner dan Hugh Hefner zelf zou zijn’ en wat hij allemaal wel niet met die playmates zou doen. Mocht u denken dat alleen opgeschoten pubers van achttien deze taal uitslaan, neuh, het betreft bijzonder vaak vaders van in de dertig of veertig.   


Bijna elke man wil Hugh Hefner zijn. Wanneer je aan de meeste kinderen op de basisschool vraagt wat ze later willen worden, is het vaak iets van brandweerman, politieman, profvoetballer of ridder. Vraag je dit aan kinderen van twintig, dan staat profvoetballer nog steeds vrij hoog, maar als dat niet lukt, is Hugh Hefner ook goed. Het liefst een gecombineerde functie, van profvoetballer en Hugh Hefner. Inclusief Playboy Mansion, dat is een soort Vindicat onderkomen, maar dan in een luxe landhuis.    

Meneer Hefner, ik wil u bedanken voor alle Nederlandse playmates die u ons geschonken heeft. Zelfs Patricia Paay.

zondag 3 september 2017

We moeten naar het WK

Ik maak me zorgen. De kans is redelijk aanwezig dat ik tijdens de zomer van 2018 geen gegronde reden heb om op een willekeurige maandag en/of dinsdagavond naar de kroeg te gaan. Oranje, daar hebben we hier het over. De mannelijke AliExpress variant op de succesvolle vrouwenvoetbalsters. En die zouden, zo was het idee, volgend jaar in Rusland mee moeten doen aan het WK. En daar zit ‘m nou net de angel. Dat loopt niet. Nee. Dat loopt nog voor geen meter. Sterker, we moeten er serieus rekening mee gaan houden dat we - opnieuw - een eindronde gaan missen als Nederland. En inderdaad, ik zeg ‘we’. Want, ‘we’ winnen en ‘ze’ hebben verloren.

En vooralsnog gaan ‘ze’ dus niet naar het wereldkampioenschap voetbal. Ik weet dat half vrouwelijk Nederland er een moord voor zou doen om de zomer opnieuw zonder elke avond Jan Mulder en Johan Derksen op de televisie door te komen, maar wij mannen zijn dit verzetje nu eenmaal nodig. Net als twee keer per week Champions League, op donderdag de Europa League, vrijdagavond Jupiler League, zaterdag de lokale amateurs én - heel belangrijk - 'Match of the day’, zondag is Eredivisie en ten slotte hebben we de maandag gereserveerd voor de competitie uit Oezbekistan. In ruil daarvoor zetten wij het vuilnis buiten en liegen liefdevol dat je de knapste vrouw uit ons leven bent.

Daar moet dus in 2018 nog even een WeeKaatje aan toegevoegd worden. Met een Oranje tint. Zodat deze jongen weer een goed excuus heeft om op maandagavond een paar vazen bier naar binnen te harken. En ik weet wel dat we geen rol van betekenis zullen gaan spelen, maar ik hou gewoon van die weken rondom zo’n eindtoernooi. Heel Nederland is opeens weer lief voor elkaar. Kale mannen die elkaar op een verlaten bospad de hersenpan in lopen te rammen, staan dan ineens rood-wit-blauwe vlaggetjes op elkanders wang te schminken, die ene chagrijnige buurman lijkt met een opblaasbare oranje klomp op z’n hoofd ineens een stuk vriendelijker en papa’s & mama’s hebben meer feest in de slaapkamer. Of op het aanrecht, zo u wilt.

Daarom zou het voor Nederland goed zijn, de economie bloeit weer op, want papa wil een nieuwe 65 inch LED televisie, de diepvries vol bitterballen en een koelkast vol bier. Ons landje wordt dankzij het voetbal weer een eenheid, de driekleur met oranje vaan kan weer trots in de nok, politieke verschillen tellen niet meer wanneer Arjen Robben aan de bal is, Dick Advocaat als beschermheer van de polder. Dit alles is mogelijk wanneer ‘we’ weer gewoon naar het WK gaan.

Dat Wolter Kroes dan hoogstwaarschijnlijk met een nieuwe single komt, neem ik dan maar voor lief.